A Invernalia celeste

Créditos: www.stellarium.org

Agora que xa chegou o inverno, no ceo domina a mesma familia de constelacións ano tras ano. Se queres descubrilas só tes que mirar ao sur; a zona co ceo que está entre o punto do amencer e o do solpor. Máis ou menos o que veñen a ser cinco ou seis cuartas abrindo as mans coa brazos extendidos. Para máis pistas, se estás nun ceo escuro teremos á Vía Láctea com marco superior. Que podemos mirar?

Cara á esquerda hai tres estreliñas xuntas que forman o “cinto de Orión”. Por riba, por baixo e á súa dereita agrúpanse outras estrelas que en conxunto formarían a figura dun guerreiro, un cazador: o Orión na mitoloxía grega. Esa tamén é a súa denominación oficial no catálogo de contelacións.

Á súa esquerda e abaixo hai unha estrela moi brillante, Sirius, que domina unha constelación máis complicada de ollar denominada axeitadamente O Can Maior.

Á dereita de Orión outra estrela brillante e, se te fixas, cun ton amarelado. É Aldebarán, situada na cabeza do Touro, constelación imposible de recoñecer coa forma dun boi. Pero ao redor de Aldebarán hai un grupo de estrelas que parece formar un V deitado, coma se fosen as cornas do touro. Trátase dun cúmulo de estrelas aberto chamado Híades. Máis á súa dereita outro grupo de estrelas máis apertado, seis ou sete a simple vista, son as Pléiades das que falamos o outro día.

Es quen de recoñecer esas figuras? Seguro que non?

Poderías gostar de...

Marchou o Alfredo

Pasou hai uns días, pero foi para sempre. Forma parte da media ducia de colaboradores grazas aos cales puidemos iniciar este proxecto no outono de

Eclipse de Lúa, eclipse de Sol

Van en parellas. Sabías? Hai uns días tivemos unha eclipse lunar total, o da foto. Dentro duns días teremos unha eclipse solar parcial. No primeiro,

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2025