Créditos: Pablo J. Martínez Alemparte
O ciclo das fases da Lúa segue mes a mes. O crecente lunar segue á Lúa nova. Porén, nos primeiros días do abalo somos quen de ver o resto da Lúa cunha luz feble e tenue; chámase luz cinsenta ou cinérea. Mira a foto tomada desde a praia de Espedrigada (Vigo) o pasado día 19 e compróbao. Enxérganse os maria lunares, as zonas máis escuras, á perfección. Pero de onde provén esa luz da Lúa?
Se estiveramos na Lúa a Terra veríase case chea, case completamente alumeada polo Sol. Precisamente é esa luz que despois de reflectirse no noso planeta volve ao noso satélite e despois de volta para ser captado polo fotógrafo. É un fenómeno coñecido desde a antigüidade. A primeira explicación case correcta escribiuna Leonardo da Vinci. No Códex Leicester aparece a súa descrición na que acerta na xeometría do fenómeno pero afirmaba erroneamente que é a luz reflectida polos océanos terrestres a que nos permite ver os mares lunares.
A luar reflíctese nun mar calmo con luces de barcos no horizonte, entre as que descata o faro de Cabo Bicos (Illa de San Martiño), e luces no ceo, como a estrela Iota Aquarii que acompaña o satélite natural.
Fotografía con 6 segundos de exposición, cámara Canon EOS60D, obxectivo EF 75/300 e ISO 1000.
2 comentarios en “Unha Lúa case nova”
Os comentarios están pechados.