A Lúa ten mares

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on whatsapp
Share on telegram

Imaxe: Raúl Rodríguez Vázquez

Na Grecia clásica algúns filósofos xogaban coa idea de que na Lúa podía haber vida como a terrestre, cidades e todo tipo de construcións. Incluso a simple vista decatámonos que ten zonas escuras e claras. Hai quen ve unha faciana de muller, un home ou unha lebre.

Os primeiros observadores que de seguro puideron empregar algún tipo de lente de aumento para mirar a Lúa albiscaron a existencia de accidentes xeográficos. Así William Gilbert ou Thomas Harriot crearon os primeiros debuxos lunares. Se ben foi Galileo Galilei o primeiro en facer o primeiro traballo sistemático de observación xa con telescopios con cunhas deceas de aumentos.

Nos primeiros tempos do estudo da xeografía lunar, denominada selenografía, pensábase que as zonas escuras eran mares. Así recibiron nos primeiros mapas diferentes nomes ata que o astrónomo xesuíta Giovanni Riccioli fixou os primeiros nomes que chegaron á nosa época. Así, os cráteres recibirían nomes propios de científicos, as montañas nomes de sistemas montañosos terrestres e os mares denominacións de fenómenos que historicamente se lle atribuían á Lúa, todo en latín. Así temos a fecundidade, a serenidade, a chuvia, as nubes… na forma de Mare Fecunditatis, Serenitatis, Imbrium, Nubium e así ata dúas deceas.

Hoxe, observar a Lúa cuns sinxelos prismáticos xa nos abre un gran mundo de descubrimentos. Sacar fotos á Lúa coa cámara do móbil era algo impensable só hai uns poucos anos. E unha definición como a da imaxe de hoxe precisa un pequeno telescopio, neste caso desde un segundo piso nunha cidade. Algo inimaxinable nos tempos de Galileo.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on whatsapp
Share on telegram

Poderías gostar de...

Xa é primavera nos Ceos Galegos

Xa chegou a primavera ao hemisferio norte, o outono ao hemisferio sur. O equinoccio da primavera é un evento astronómico preciso que acontece ás 22:24

Un Sol con forma de estrela

Nalgunhas fotos o Sol parece unha estrela. Porque é unha estrela. De feito, os anglosaxóns aplícanlle un nome un tanto reiterativo: “sunstar” ou “sunburst”. Estamos

Forzas do ar, terra, mar e lume

Disque nesa pedrafita conflúen todas as forzas do Cosmos. Eis o fito de nome Marco do Vento, sen dúbida moi acaído. O lugar é senlleiro;

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2023

4 comentarios en “A Lúa ten mares”

  1. A Lúa está en cuarto minguante nesta imaxe. Se mirades ben na parte esquerda veredes que xa hai algúns cráteres que teñen sombras no seu interior e que a Lúa non é circular de todo. Non vos despistedes, é cuarto minguante porque a Lúa está ao revés. O telescopio empregado para obter a fotografía invirte a imaxe. Coñecendo un pouco da xeografía lunar é fácil detectalo porque os “mares” e os cráteres máis relevantes están no lado contrario.

  2. Pingback: Ceos Galegos

Os comentarios están pechados.