Créditos da imaxe: Aleixandrus
Un xogo de luz e sombras. Sol e nubes. Entre os ocos que deixan as nubes sobre o horizonte pasa a luz solar. O fenómeno producido chámase raios crepusculares. Estes raios parece que converxen nun punto que coincide coa posición do Sol. En realidade son paralelos, pero pola nosa perspectiva dá outra impresión. É o mesmo efecto que temos ao mirar como se perden os raís dunha vía do tren no horizonte xuntándose os dous carrís.
Que vexamos estes raios luminosos débese á presenza no pinguiñas de auga, po, aerosoles diversos e as propias moléculas de aire que esparexen a luz solar. O efecto medra pola presenza de nubes que bloquean a luz en certos lugares, xerando as franxas escuras que non son máis que as sombras proxectadas desas nubes.
A pesares do que indica a súa denominación non é preciso que esteamos nun amencer ou nun solpor para ollalos, aínda que neses momentos do día sexan máis frecuentes. Así reciben tamén o nome de “escada de Jacob” polas súas referencias bíblicas, e aínda hai quen prefire chamalos “efecto deus”, pola semellanza nalgunhas representacións pictóricas da aparición de todo tipo de deidades. Realmente non é máis ca un fenómeno natural que podemos gozar e, agora, un pouco máis sabendo o seu nome e a súa natureza.
Así o captou o noso fotógrafo hai un ano desde un lugar con moitas referencias milagreiras como o pico Sacro (Boqueixón, A Coruña), aínda que neste caso non aparecen nin bois nin apóstolos.
1 comentario en “Milagre!, no Pico Sacro”
Os comentarios están pechados.