Camiño de terra, camiño de estrelas

Créditos da imaxe: Alfredo Madrigal

Aquí abaixo un camiño de terra. Aló arriba un camiño de estrelas. Por aquí preto pasaban noutrora pelegrinos polo camiño norte de Santiago de Compostela. Algúns miraban ao ceo para atopar o camiño da terra. E, a certas horas da noite, acertarían.

Tempo de primavera aínda e a Vía Láctea percorre o horizonte de leste a sur. Moi baixa a primeiras horas da noite primaveral de hai un ano, a luz dos millóns de estrelas que forman esa nube alongada ás veces pérdese entre a luz artificial que desde aquí mandamos ao espazo. No horizonte érguese a contaminación luminosa de Vilalba, As Pontes de García Rodríguez e outras aldeas. As estrelas vermellas que se ollan no centro son as luces dos aeroxeradores que inzan a Serra do Xistral.

Na dereita, xusto no límite coas montañas, esa parte da Vía Láctea coincide coa constelación de Saxitario. Un tempo de exposición para a imaxe de 25 segundos e unha sensibilidade de ISO 6400 foron abondos para encher a toma de estrelas por riba do concello de Muras (Lugo). Tantas que resulta complicado recoñecer constelacións. Pero por aí andan o Escorpión, o Boieiro, a Coroa Boreal e moitas máis. Aproveita estas noites cálidas para mirar ao ceo. Un espectáculo de balde todo o ano.

Poderías gostar de...

Un cometa sobre a catedral?

As apariencias enganan, unha vez máis. A imaxe parece amosar un cometa sobre a catedral de Santiago de Compostela cunha atmosfera postapocalíptica con esa cor

Oito minutos de meteoro

Iso foi o que captou o noso colaborador. Na choiva de meteoros das xemínidas destes días pasaron oitos minutos entre a primeira imaxe e a

Un billón de estrelas

En realidade, nesta imaxe hai moitas máis. Ese é o número de estrelas estimado para a galaxia de Andrómeda, que enche a foto. A veciña

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2024

1 comentario en “Camiño de terra, camiño de estrelas”

Os comentarios están pechados.