Créditos da imaxe: Fins Eirexas
Na mitoloxía grega castigábase a Atlas, un dos titáns, coa responsabilidade de soster a esfera do ceo sobre os seus ombreiros. Non temos moi claro que cosmovisión compartirían os nosos ancestros que habitaban os milleiros de castros que ateigan todo o país. Sabemos que o Monte do Pindo (Carnota, A Coruña) tiña certo carácter sagrado para eles. As formacións graníticas que posúe aínda lle dan certa singularidade xeolóxica hoxe en día. Ata o punto que moitos dos penedos teñen nome de seu, como este Xigante da Mina que fica no Chan de Lourenzo.
Por riba do xigante o ceo nocturno xira ao redor da súa cabeza, semellando ser o noso particular atlas que suxeita a esfera dos ceos. As estrelas, según avanza a noite, parecen xirar ou ao redor do polo norte celeste, moi preto da estrela polar. Hoxe sabemos que non é o ceo o que xira senón o noso planeta, a Terra, nun ciclo que provoca o paso do día e a noite. Tamén podemos ver como as estrelas teñen diferentes cores, do branco azulado ao laranxa. Esa cor das estrelas fálanos da súa temperatura, idade e composición.
Conseguir esta imaxe precisou de 25 tomas individuais tiradas cunha cámara réflex sobre un trípode, cada unha con 3 minutos de exposición e unha sensibilidade ISO 1600. Realizáronse a primeiros do mes de xullo, aínda que no noso calendario Ceos Galegos 2019 preside o mes de abril.
1 comentario en “O xigante que move o ceo”
Os comentarios están pechados.