Créditos da imaxe: Eduardo Rivera
Neste horizonte da montaña ourensá hai moitas fontes luminosas. A máis evidente perfila todo o horizonte; a contaminación luminosa que resulta ubicua, incluso en lugares coma este que teñen a certificación de destino turístico Starlight. A nube luminosa que ascende cara a dereita é a nosa propia galaxia; millóns de estrelas emitindo a súa luz que resulta esparexida polo po e o hidróxeno que abunda no espazo interestelar, moito máis nesta zona que é o plano principal da nosa galaxia.
Unha terceira fonte de luz resulta máis difícil de ver. Forma un ángulo coa Vía Láctea e ascende cara a esquerda; é a luz zodiacal. Coa forma de cono alongado non é o amencer madrugador, pero tamén se debe ao Sol. É a luz da nosa estrela esparexida polo po que hai no plano da eclíptica, o plano principal no que orbitan todos os planetas do noso Sistema Solar. Tamén recibe ás veces o nome de falso amencer ou falsa alborada.
Á dereita destaca a estrela máis brillante do ceo nocturno invernal; Sirio, no Can maior.
A imaxe foi tomada na noite de Reis desde o Mirador As Tablillas en Valdín (A Veiga, Ourense). Tan completa que nos serve para dar a benvida a un novo autor ao noso proxecto que, seguro, enviará fermosas imaxes no futuro.
Tes fotos da eclipse lunar do 21 de xaneiro? Estamos a crear a galería máis completa. Sorteos e premios ás mellores.
1 comentario en “Un falso amencer”
Os comentarios están pechados.