O iris do ceo, mención especial

Créditos da imaxe: Pablo J. Martínez Alemparte

Na frialdade dos catálogos estelares recibe a denominación de NGC 7023. Pero o seu alcume de nebulosa Iris é moito máis fermoso e apunta a algunha das súas características: colorida e simétrica. Non se trata neste caso do seu parecido coa parte dos nosos ollos que ten cor, senón cunha flor.

Esta flor abrollou cando os árabes ocupaban case toda a península ibérica, pois eses 1300 anos é o tempo que pasou desde que foi emitida a luz que captou o noso fotógrafo.

Na nebulosa domina a cor azul porque está a reflectir a luz da estrela do seu interior, SAO 19158. A propia estrela é azul pero ademais esa é a cor que esparexe o po que a rodea de xeito preferente, o mesmiño que pasa coa cor azul do ceo terrestre. A cor marrón do po débese en parte a un fenómeno de fotoluminescencia; ese po converte a radiación ultravioleta e invisible procedente da estrela en tons avermellados.

Os seus pétalos imaxinarios esténdense ata seis anos luz, unha enormidade de case 60 millóns de quilómetros. Se a déramos visto a simple vista ocuparía unhas cinco lúas cheas no ceo.A imaxe valeulle ao seu autor unha mención especial nos premios anuais das “mellores imaxes con telescopio” 2018. Desde o alto de Fontefría (A Cañiza, Pontevedra) a comezos do pasado outono, precisou apuntar á constelación de Cefeo co seu telescopio reflector 200/100 e empregar a cámara réflex Canon EOS 450D. Realizou un total de 12 tomas de 5 minutos cada unha a ISO 800, co correspondente procesado posterior para sumar todos eses fotogramas.

Poderías gostar de...

Eclipse de Lúa, eclipse de Sol

Van en parellas. Sabías? Hai uns días tivemos unha eclipse lunar total, o da foto. Dentro duns días teremos unha eclipse solar parcial. No primeiro,

O cangrexo foi o primeiro

Imaxinade que sodes un astrónomo na busca da fama. Daquela, polo século XVIII, o máis doado era atopar un cometa, publicalo e agardar a que

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2025