Unha árbore e moitas estrelas

Autor da imaxe: Enrique García

A Vía Láctea, a nosa galaxia, sobrancea o ceo. Por contra, no horizonte manda o alumeado artificial. En primeiro plano, unha resistente árbore solitaria corta o perfil do eido labrado. Quizais a vangarda da plantación que se albisca por detrás.

Estímase que a nosa galaxia agrupa un número de estrelas entre os 100 e os 400 miles de millóns. Parece moita inexactitude, pero para eses números tan grandes pouco importa. A misión espacial que realizou as medicións máis actuais, Gaia, chegou a tomar datos moi precisos de 1.700 millóns de estrelas, tantas coma árbores inventariados hai no noso país; 1.600 millóns. De todas esas estrelas nesta imaxe podemos contemplar só uns poucos milleiros. De todas esas árbores, unha.

Tamén se estima, á vista dos últimos cálculos, que pode haber 100 mil millóns de planetas. Deles, só estamos certos da existencia duns poucos milleiros. Pero a conta aumenta mes a mes. Que coñezamos máis ou menos ben, apenas os 8 do noso Sistema Solar. Que teñamos nestes momentos algún trebello humano explorándoo, só 4 (incluíndo o noso). Por exemplo, a sonda Juno que está a explorar o punto gordo na dereita da imaxe, que non é outro que Xúpiter. Que saibamos que hai vida intelixente (supostamente) só hai un. O que acolle a esa árbore solitaria.

A imaxe é dominada tamén pola contaminación luminosa do horizonte. O aeroporto de Santiago de Compostela (á esquerda) e a propia capital galega á dereita.

Traballo de equipo entre dous colaboradores para a localización, a imaxe requiriu de compoñer nunha panorámica 9 imaxes verticais tiradas cunha Canon 6D e un obxectivo a 16 mm. Cada unha das imaxes requiriu de 25 segundos de exposición para unha apertura f4 e ISO 3200.

Poderías gostar de...

Ás voltas co ceo estrelecido

Imaxinades ter ollos que foxen quen de rexistrar a luz que lles chega durante minutos? Pola noite descubrirïamos que o ceo xira ao redor das

Flores no ceo, flores na terra

Vistes as flores celestes? Máis ben son as flores cósmicas. Aí, no medio desa nube que se estrica en diagonal pola imaxe, semellan caraveis rosas.

O ano das auroras boreais galegas

Querido mañá, se cando leas isto eu xa estiver lonxe no tempo e no espazo que saibas que hai auroras inauditas coa rubién do que

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2025

1 comentario en “Unha árbore e moitas estrelas”

Os comentarios están pechados.