Un camiño de luz

Créditos da imaxe: Daniel Llamas

A Vía Láctea pérdese no horizonte, afundíndose no océano Atlántico. Aos centos de estrelas que se ven no ceo únense os milleiros da franxa central. Aínda que todas as estrelas da imaxe pertencen á mesma galaxia, a nosa. A banda nubosa marca o plano principal, onde se amorea o maior número das estrelas, po e hidróxeno. Por iso ese aspecto bretemoso que destaca nas noites estreladas.

Na terra saliéntase unha luz, a do faro do Roncudo en Corme (Ponteceso, A Coruña). Nun territorio chamado Costa da Morte eran as estrelas guía para barcos e mariñeiros. E seguen a selo, as estrelas do ceo non están sempre dispoñibles. No horizonte, á esquerda, aparece entre nubes baixas a luz artificial da vila de Laxe. De aquí alá media unha das Rías Altas, a de Corme e Laxe.A imaxe participou no noso concurso anual do ano 2019, na categoría de “xente e ceo”. Precisou de 13 instantáneas combinadas para definir tanto a paisaxe terrestre como a celeste. Foron tiradas cunha focal f/4, sensibilidade ISO 12 800 e 20 segundos de exposición. Dúas tomas adicionais foron quen de captar un vehículo indo e vindo do faro. Neste caso cunha focal f/11, ISO 400 e 50 segundos de exposición.

Poderías gostar de...

O cangrexo foi o primeiro

Imaxinade que sodes un astrónomo na busca da fama. Daquela, polo século XVIII, o máis doado era atopar un cometa, publicalo e agardar a que

Ás voltas co ceo estrelecido

Imaxinades ter ollos que foxen quen de rexistrar a luz que lles chega durante minutos? Pola noite descubrirïamos que o ceo xira ao redor das

Flores no ceo, flores na terra

Vistes as flores celestes? Máis ben son as flores cósmicas. Aí, no medio desa nube que se estrica en diagonal pola imaxe, semellan caraveis rosas.

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2025