A meirande cola do Sistema Solar

A cola máis grande do sistema solar pertence a un planeta. Si. O planeta é Mercurio. Non, Mercurio non é un cometa. Si, é un descubrimento recente, de primeiros deste século, aínda que a hipótese é dos 80 do século pasado. Non, esta información aínda non chegou aos libros de texto.

O planeta Mercurio está tan preto do Sol que a temperatura da superficie é abrasadora. Xunto co seu pequeno tamaño e baixa gravidade provocan que non teña atmosfera. Ou, polo menos, unha atmosfera como a doutros planetas, densa, con nubes e demais parafernalia meteorolóxica. Porén, conta cunha fina atmosfera que vaise perdendo no espazo exterior pola forte presión dos ventos de partículas solares. Isto provoca a formación dunha cola que chega aos 24 millóns de quilómetros de distancia. Imperceptible de primeiras, un astrónomo amador pode detectala sabendo que a chave está no sodio; un dos elementos presentes nesa cola. Por que? Porque este elemento difunde moi ben a luz amarela. Lembrades as farolas de antes da praga dos LED que tiñan unha luz amarela e cálida? Eran lámpadas con vapor de sodio.

Cun Mercurio baixo no horixonte terrestre, a propia atmosfera axudará a filtrar parte da luz. Algo de técnica fotográfica, algún filtro que potencia esa parte da luz amarela do sodio, algo de procesado informático, invertir as cores… et voilá. A imaxe de hoxe serve de testemuño da existencia desa cola de sodio mercuriana.

Por certo, o planeta máis achegado ao Sol volve está agora no seu punto de maior afastamento da estrela, desde o punto de vista terrestre; denominado elongación máxima. Así que estes días son os máis favorables para ollalo xusto tralo solpor. Se non hai nubes. Nin edificios. E, se sabes algo de fotografía… 

A imaxe foi tirada en Santiago de Compostela na anterior elongación máxima de Mercurio, a mediados de maio de 2021. Tenue, pero es estrutura que vai deixando atrás Mercurio concorda coa forma da cola de sodio que debe ter.

Poderías gostar de...

Tres ducias de perseidas e moito máis

Unhas cantas horas de observación e 600 fotografías despois resultan nesta imaxe: máis de tres ducias de perseidas no mesmo cadro. Se prolongamos os ronseis

Auroras boreales galegas

Décadas agardando contemplar desde o país este fenómeno extraordinario remataron nas noites do 10 e o 11 de maio. Unha gran actividade solar xerou unha

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2024