As loairas, como as ameixas, mellor do Carril

Un xogo de luz e sombras. Sol e nubes. Entre os ocos que deixan as nubes sobre o horizonte pasa a luz solar. Este efecto ten un nome técnico e aburrido: os raios crepusculares. Pero contamos tamén cunha denominación patrimonial e máis fermosa: as loairas. As loairas parecen provir dun punto que coincide coa posición do Sol tralas nubes. En realidade son raiolas paralelas que, desde a nosa perspectiva, dá outra impresión. É o mesmo efecto que temos ao mirar como se perden os raís dunha vía do tren no horizonte xuntándose os dous carrís.

A aparición das loairas débese á presenza de pequenas pingas de auga, po, aerosois diversos e as propias moléculas de aire que esparexen a luz solar. O efecto medra pola presenza de nubes que bloquean a luz en certos lugares, xerando as franxas escuras que non son máis que as sombras proxectadas desas nubes.

A pesares do que indica a súa denominación non é preciso que esteamos nun amencer ou nun solpor para ollalos, aínda que neses momentos do día sexan máis frecuentes. Así reciben tamén o nome de “escada de Jacob” polas súas referencias bíblicas. Un fenómeno natural para gozar, aínda máis cando sabemos o seu nome e como se forma.No porto do Carril (Vilagarcía de Arousa, Pontevedra), captou o noso autor estar fermosas loairas en xaneiro de 2022. Tirou unha soa imaxe con 5 segundos de exposición, coa súa cárama Sony a7III e obxectivo Tamron 28-75 mm usando f 2.8 e ISO 50. Descoñecemos se aproveitou para degustar as famosas ameixas do Carril, pero si que lle valeu para que a imaxe fora escollida para o mes de xuño de #CeosGalegos23.