Disque nesa pedrafita conflúen todas as forzas do Cosmos. Eis o fito de nome Marco do Vento, sen dúbida moi acaído. O lugar é senlleiro; o monte Seixo está cheo
Olla a imaxe, hai dous arcos. Velos? Son reais? Pois un si. Outro non. Na terra hai un arco de pedras. Levoulle tempo formarse. Os movementos tectónicos que deron lugar
No interior da cova hai sombras. Son a proxección da luz que entra desde o exterior. Ben sexan as raiolas solares, o luar ou as fogueiras da entrada. En todo caso, as sombras son nunha proxección da realidade.
Formato mural, 50 cm de anchura para admirar a fermosura do noso ceo ao través de 14 imaxes marabillosas. Todas feitas cos pés no país, por 7 fotógrafos/as que figuran entre os mellores especialistas en fotografía nocturna e astronómica. Pedido mínimo de 2 exemplares, con descontos progresivos para maiores cantidades. Aproveita e pide tamén un lote de #AstroBolachas, #AstroPostais ou a versión mini de escritorio.
Lote de postais (de curso legal) coas imaxes de #CeosGalegos23. As #AstroPostais teñen tamaño variable para respectar ao máximo a composición orixinal do/a autor/a.
No faro, o Atlante parece proxectar a súa sombra sobre o ceo, no horizonte. O seu perfil de bronce parece cadrar con esa zona escura da Vía Láctea, xusto onde
— E logo? Haberá vida noutros lugares do Universo?
– Pois haberá, de certo.
– E, algún día o saberemos?
– Pois non, o máis probable.
Nunha arca gardamos as cousas de valor. A moura que construíu esta arca de pedra ben puido estar pensando en gardar dentro o Universo. Máis a tampa moveuse e pola
Mira a imaxe. Que ves? Estrelas; moitas estrelas. E cores; moitas cores. E negro; moito negro. E nubes, moitas nubes. Ollo aí, son nubes cósmicas, de po e hidróxeno, non
A torre de Sande (Cartelle, Ourense) ergueuse para defender o territorio, protexer aos seus donos e evitar os ataques do recén nado veciño do sur, Portugal. Agora ben podía valernos para outras defensas.
Ás veces miras ao ceo e ves estrelas. Ás veces miras á terra e ves luces. Ás veces miras ao mar e ves… luces?
Ola. Canto hai que non me ves?
Son a Noite. A Noite Escura:
como non lembrar a horta na que agroman meteoros
[ou os 5000 astros que poderías ver e non ves]?
Ceos Galegos é un proxecto de divulgación e comunicación social. Contidos orixinais de ciencia, de fotografía e de cultura baixo licenza Creative Commons.
