Un mar de nubes

xúpiter, Saturno, Escorpión, Arqueiro, Saggitarius, Lúa

É a curiosidade a que disipará a brétema para verte

en Arousa.

No luar.

Estíbaliz…Espinosa en #CeosGalegos21

Sempre hai unha primeira vez. Todos tivemos unha primeira vez. Lembras a túa primeira vez?

Imaxina que fose así. Subes ao cumio dun monte mentres te arrodean as nubes. No alto atopas unha pasarela, entras no miradoiro e asomas ao baleiro. Baixo túa un mar branco. Sínteste poderoso, grande, enorme. Ergues a vista e alí o está. O Universo. Sínteste feble, pequeno, diminuto.

No bordo dereito albiscas tres estrelas en vertical. Sentes besbesellar no ouvido: as pinzas do Escorpión. Detrás decorren varias estrelas. Unha destaca pola súa cor laranxa: o corazón do Escorpión chamado Antares. Cara abaixo e ao centro desenrólase unha pequena espiral de estrelas que forma a súa cola.

A Lúa, porque é a Lúa quen alumea desde o alto, en cuarto crecente a un 85% do seu esplendor a finais do pasado mes de xullo. O fotógrafo xogou co diafragma da cámara pechándoo moito para acadar ese efecto de difracción que arremeda unha estrela xigante. O luar agocha a nosa galaxia a Vía Láctea, nesa zona do ceo.

Abaixo e lixeiramente á esquerda destaca unhas sete estrelas que parecen formar unha teteira: a asa, o bico e a tampa. Estamos fronte o Seteiro ou Arqueiro (Saggitarius), outra das constelacións zodiacais. E seguindo á esquerda dous luceiros: Xúpiter e Saturno. Todas estas luminarias celestes semellan algo movidas froito da longa exposición da toma: uns 30 segundos, abondo para sentir como o ceo se vai movendo. En realidade, sentir como a Terra vai rotando.

Ergues a vista e alí o está. Agora es quen de identificar a Saturno, Xúpiter, o Arqueiro, o Escorpión, Antares e volves a te sentires poderoso, grande, enorme. Estás no cumio do monte Muralla (entre Rianxo e Lousame).

E… de súpeto, naquel pequeno punto azul do sistema solar, agromou do po de estrelas un pequeno ser que levantou a cabeza e admirou o ceo. Nese momento, sentiu a necesidade de fundirse de novo coas estrelas.

Jorge Mira en #CeosGalegos21

Poderías gostar de...

Unha eclipse NON total de Sol

Foi por pouco, pero a eclipse non chegaba onda nós. Uns minutos despois do momento no que comezaba a Lúa a se meter na nosa

Un cometa sobre a catedral?

As apariencias enganan, unha vez máis. A imaxe parece amosar un cometa sobre a catedral de Santiago de Compostela cunha atmosfera postapocalíptica con esa cor

Oito minutos de meteoro

Iso foi o que captou o noso colaborador. Na choiva de meteoros das xemínidas destes días pasaron oitos minutos entre a primeira imaxe e a

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2024

1 comentario en “Un mar de nubes”

Os comentarios están pechados.