Milagre!, a pleno sol

Créditos da imaxe: Pablo J. Martínez Alemparte

Hai milagres nocturnos, e un sempre pode pensar que o enganan os sentidos. Pero tamén hai milagres a pleno sol, polo que seguro que o que estamos a ver está pasando realmente.

A reflexión da vista prodúcese cando o aire e o vapor condensan nunha nube sempre que, ao condensar, esta resulte homoxénea e formada por partículas pequenas. Razón pola que, ademais, a condensación é signo da chuvia, mentres que a dispersión e disipación son sinal, esta última do bo tempo, e a dispersión, do vento. (…) E como se reflicte por igual desde todos os puntos, necesariamente é un círculo ou un segmento de círculo.

Así explicaba Aristóteles no seu “Os Meteorolóxicos” o que entendía por un halo solar, aló polo 340 a.C. máis ou menos, que non está nada mal. Moita máis extensa a súa explicación ao falar de exhalacións e as influencias mutuas dos catro elementos clásicos: terra, auga, aire e lume.

Porque o que estamos a admirar é un halo solar. Na atmosfera, a altitude que vai dos 6 aos 12 quilómetros pertence ao dominio dos cirrostratus. Son nubes finas que non ocultan a visión do sol. Aí hai millóns de cristais de xeo que provocan que a luz solar se refracte. Esta refracción ten lugar cun ángulo de 22º pola xeometría dos cristaliños xeados. Pode enxergarse na imaxe da esquerda que o bordo interior aparece cunha lixeira tinguidura avermellada. Cara fóra o halo vaise atenuando. Ademais, na zona interior do ceo este aparece un pouco máis escuro porque non hai brillo do xeo. O fenómeno é semellante a un arco da vella, só que sen as súas cores características.

Os halos poden contemplanrse en calquera parte do mundo, de día ou de noite, e a simple vista. Hai que ter coidado para non mirar ao sol directamente. E, como neste caso, ao facer unha fotografía tapando o sol con algún obxecto conseguimos retratar mellor o fenómeno.

O lugar deste “milagre” foi na Capela da Virxe da Guía (Vigo) captada co móbil do astrofotógrafo, que neste caso estaba co posto pero ben atento. Era o primeiro de maio deste ano.

Poderías gostar de...

Ás voltas co ceo estrelecido

Imaxinades ter ollos que foxen quen de rexistrar a luz que lles chega durante minutos? Pola noite descubrirïamos que o ceo xira ao redor das

Flores no ceo, flores na terra

Vistes as flores celestes? Máis ben son as flores cósmicas. Aí, no medio desa nube que se estrica en diagonal pola imaxe, semellan caraveis rosas.

O ano das auroras boreais galegas

Querido mañá, se cando leas isto eu xa estiver lonxe no tempo e no espazo que saibas que hai auroras inauditas coa rubién do que

Procura

Subscríbete!

Ceos Galegos 2025

3 comentarios en “Milagre!, a pleno sol”

Os comentarios están pechados.